De bergen zijn er ruig maar niet gevaarlijk
En in de dalen heerst een mild klimaat
Waarin een zoele bries u nooit verlaat
En oh, die avondluchten, wonderbaarlijk
De fauna is er aaibaar en exotisch
Munt uit in sierlijkheid en kleurenpracht
De bloemen op het eiland geuren zacht
Bedwelmend haast en altijd licht erotisch
De mensen zijn hun goden gelijkwaardig
En hun cultuur is vreedzaam en humaan
Hun vrije leefstijl doet weldadig aan
Ze malen niet om geld en zijn rechtvaardig
U vraagt me hoe u in Tjin Lau kunt komen…
Als u met mij op reis gaat in mijn dromen
Uit: Op reis, de mooiste reisgedichten voor onderweg, Rainbowpocket 940, Amsterdam 2009. Samensteller Henk van Zuiden
Als Palestijnen Joden zouden wezen
Bekend met holocaust, verdriet en pijn
Niet zouden hangen aan een stuk woestijn
Bereid het Oude Testament te lezen...
Als Joden Palestijnen zouden zijn
Van paranoia eindelijk genezen
Hun starheid door het Westen werd misprezen
Ze imams eerden, net als hun rabbijn...
Als klare taal in plaats van rookgordijn
Vertrouwen bracht bij hen die eeuwig vrezen
En als er eens geen nieuwe kwesties rezen
En bloed veranderd werd in bruiloftswijn...
Als ieders God zijn volk tot liefde bracht
Werd er in Vrijheids Naam niet meer geslacht
Verdraagzaamheid, verheven ideaal!
Dus bij het oorlogsmonument in Haelen
Klinkt bij herdenking óók de Duitse taal
In eendracht komt men samen; zonder smalen
Wordt om elkaars gevallenen getreurd
In eerlijkheid, geen retoriek, geen pralen
Dit vredesbeeld herdenkt wat is gebeurd
Houdt doden voor de eeuwigheid in leven
En bindt en heelt wat onrecht heeft verscheur
Nee, dit is geen miskenning van verdriet
Want is verzoening niet een hoger streven
Zo zingt in onze wil om te vergeven
De toekomst ons een troost-en hoopvol lied
Dichter bij de dag, bewerkte bijdrage 18 oktober 2012
Waar dictatuur het recht op mens-zijn kraakt
De waarheid is verdraaid tot leugenkreten
De opposant de cel in wordt gesmeten...
Daar droomt men elke dag hoe vrijheid smaakt
Het zijn slechts ouderen die nu nog weten
En aan den lijve hebben meegemaakt
Hoe diep vernedering en knechting raakt
Dus hun verhaal mag niemand ooit vergeten
Met recht brengt dit besef ons steeds bijeen
Dat vrijheid kwetsbaar is, beperkt van duur
En dreiging loert... in ons en om ons heen
Zo brandt vandaag voor burgers en bestuur
Tweeduizend dertien, 5 mei in Geleen
De vlam der waakzaamheid... bevrijdingsvuur!
Opening Bevrijdingsfestival, Geleen, 5 mei 2013
Ze kwamen op een middag bij elkaar
De groep was vijfenveertig jaar geleden
Net met zijn studie aan de Pedac klaar
Ze speelden, lyrisch haast, met aardigheden
Opnieuw de vrolijk onbezorgde Frans
Alsof de tijd hen minzaam had gemeden
Verstofte anekdotes kregen glans
Een slecht docent kon nu een potje breken
De sleur van toen werd één pikante dans
Ik heb de confrontatie stil ontweken
En gunde hen de valse troost der waan
Dat jongensdromen eeuwig voortbestaan
Want waarheid kan ook via leugens spreken
Klassiek douanewerk, een saaie baan
Mobiele grenscontroles, dat is kicken
Als ik zo’n trucker te meegaand zie knikken
Ontsteekt mijn smokkelspeurinstinct spontaan
Natuurlijk wil hij mij met smeergeld strikken
Maar uiteraard zie ik hem nog niet staan
Ik vind het geil een lading na te gaan
Al moet ik van de vondst geregeld slikken
Geweren, coke of eersteklas saffraan
Vind ik routinewerk, het wordt pas schrikken
Van illegalen, weggestopt in blikken
Of opgemaakt als plastic indiaan
Een blinde passagier die ik laatst vond
Riep doodleuk: Waar is mijn geleidehond!
Uit: bundel in voorbereiding
Als playboytennisser in hart en nieren
Wil ik mijn tegenstandster (knap gezicht
Modellenlijf), straks aan de bar versieren
Ze heeft haar oom als partner, ik mijn nicht
Met opzet laat ik haar een paar keer scoren
Dat neemt het blondje voor me in, wellicht
Maar zij is slim en lokt me steeds naar voren
Met slagen die ze handig camoufleert
En slaat me dan de ballen om de oren
Nadat haar laatste ace ons afserveert
En wij de match bespreken met zijn vieren
Zegt zij: Mijnheer, ik denk dat u het leert!
Deed mij die valse pluim alleen al pijn
Mijnheer en u zijn dodelijk venijn
Uit: Eeuwig rijzen, de Contrabas, Nijmegen, Groningen 2015
Mijn Mac, de ark waarin mijn data zaten
Was mijn vertrouwde vriendje bij het daten
We volgden elke dag dezelfde rite
En surften uren op mijn vaste site
Hij kende mij, ik ga voor een blondine
Want die zijn altijd wereldwijd online
Ik zoek vooral een stoot met flinke prammen
Die praat niet veel, maar wil het liefste cammen
Als flirter weet ik nogal snel te pieken
Zo'n dot wil mij dan ook maar wat graag liken
Maar gister gaf zich een van deze schatten
Misleidend bloot toen wij gezellig chatten
Hoewel haar babbel louter over quatsch ging
Kwam ik met Jelena al snel tot matching
Ze wist me heel geslepen in te pakken
En zo al phishend snel mijn Mac te hacken
Mijn ark is leeg nu, als bedrogen Noach
Neem ik voortaan toch maar een datingcoach
Uit: Ik neem voortaan een datingcoach, Liverse, Dordrecht 2016
Wie pakt de Diamanten Wielerschoen
En mag de eretitel Berggeit dragen?
De winnaar van die strijd hoeft niet te klagen
Hem wacht een cheque van netto één miljoen
De klimkoers propageert respect, fatsoen
Wat heel de UCI-top kan behagen
De sponsor, een bordeelbaron uit Schagen
Is terminaal en smijt verdwaasd met poen
Zo aan het einde van een zwaar seizoen
Moet elke klimmer die een kans wil wagen
Nog één keer alles van zijn lichaam vragen:
De Mont Ventoux vanuit drie kanten doen
Wel, Malaucène en Sault zit er al op
We gaan vanuit Bédoin weer naar de top
Uit: Vleugels op de Ventoux; openingsgedicht van een bundel met 56 estafettesonnetten over een fictieve wielerwedstrijd.
Liverse, Dordrecht, 2017
O schat, je moet nu gaan genieten
Je man is je liefde niet waard
Laat mij dus je roosje begieten,
Aldus een versiertruc met baard
Uit: Ik neem voortaan een datingcoach, Liverse, Dordrecht 2016
De kip, zo onderwees me laatst een haan
Is om haar legsels al een edel wezen
Haar lied- en scharrelkunst zijn onvolprezen
En zij is man en kuikens toegedaan
Nou, ik geloofde daar geen jota van
Gewoon, omdat een haan niet praten kan
Uit: Ik neem voortaan een datingcoach, Liverse, Dordrecht 2016
Mijn dokter spreekt van hernia scrotalis
En van een lichte ingreep zonder pijn
Die volgens hem bij mannen heel normaal is:
Het zou zijn eigen zakbreuk maar eens zijn
Uit: Ik neem voortaan een datingcoach, Liverse, Dordrecht 2016
Mijn werkplek is dus uw wc
Die hou ik voor u schoon
Maar 80 eurocent p.p.
Is slechts een hongerloon
Een euro is dan weer oké
De fooi spant echt de kroon
Al eisen zeikerds gvd
Hun wisselgeld gewoon
Uit: Ik neem voortaan een datingcoach, Liverse, Dordrecht 2016
Mijn billen knijpen zich al strak
Van priesters op het pedovlak
En lijpo’s met een Pontiac
Temeiers in een anorak
Van bobo's met een spijkerpak
BN'ers in het schrijversvak
Of snert met worst en winterprak
Van kale thee en kouwe kak
En ayurvedisch fruitgebak
Maar speel ik op mijn doedelzak
Dan voel ik pijn noch ongemak
Euforisch ga ik uit mijn dak
En heb aan heel de wereld lak
Misken het leed van wijngaardslak
Bevroren eendjes in een wak
Verweesde meesjes op een tak
Het haasje dat zijn nekje brak
Verkoolde biggen in een wrak
Mijn buurman, echt een schobbejak
Onmuzikaal en hersenzwak
Die schande van mijn passie sprak
Verkocht mijn doedelzak een smak
Waarna hij er de brand in stak
Och doedelzak, mijn doedelzak
Nu doedel jij van krak krak krak
Uit: Ik neem voortaan een datingcoach, Liverse, Dordrecht 2016
Bij de installatie van Burgemeester A.H.M. Verhoeven
Gemeente Leudal heeft iets moois te vieren
En toont zich van haar allerbeste kant
Hijst vlaggen, vaandels, wimpels en banieren
En laat een vrolijk loflied klinken, want
Een nieuwe mijlpaal wordt vandaag geplant
Leudal onthaalt verheugd, maar zonder snoeven
De eerste burger van ‘veeldorpenland’:
Van harte welkom A.H.M. Verhoeven
Het zou ons, burgervader, zeer plezieren
Als u Leudal niet slechts met uw verstand
Maar ook met hart en ziel wil gaan bestieren
Smeed tussen kernen –nu nog vaak los zand
Oprecht vertrouwen en een hechte band
Wil daar uw beste krachten aan beproeven
Dan krijgt u Leudal soepel op uw hand:
Van harte welkom A.H.M. Verhoeven
Bestuurlijk zult u snel in Leudal tieren
Want uw gemeenteraad is sterk bemand
Uw ambtenarenkorps, geen kuddedieren,
Is vakbekwaam, op kwaliteit gebrand
Al klinkt dat nu misschien wat arrogant
De nieuwe baan zal u geen tel bedroeven
Uw keuze voor Leudal was echt briljant:
Van harte welkom A.H.M. Verhoeven
Ja, burgemeester, Leudal staat garant
Voor wonen, werken, aangenaam vertoeven
Geheid dat u hier snel uw hart verpandt:
Van harte welkom A.H.M. Verhoeven
Heythuysen, 1 september 2007
Anne's erfenis
Het achterhuis, door Anne Frank beschreven,
Bood uitzicht op een binnenplaats met boom
Als onderduikster bad ze voor sjaloom
Haar vijand werd door Jodenhaat gedreven
Geen tel zelfs was ze zeker van haar leven
Verraad, in oorlogstijd een waar fantoom,
Nam haar in Amsterdam haar schrijversdroom
Voor zij in Bergen-Belsen is gebleven
Haar dagboek is een levend document
En haar kastanjeboom, symbool van hoop,
Leeft nu als zaailing bij de Leerlingst voort
In hem maakt Anne ons erop attent
Dat ooit een monster in haar leven sloop
En dat bij vrijheid waakzaam blijven hoort
Bij het planten van de Anne-Frankboom bij Basisschool de Leerlingst, Haelen, 3 december 2014
Voor onze gedecoreerden
U had het van zijn leven niet verwacht
Hooguit gehoopt misschien, in stoute dromen
Dat uw moment van glorie ooit zou komen
Waarop u vorstelijk werd eer gebracht
Ik durf gerust te stellen, zonder schromen
Al heb ik dan de wijsheid niet in pacht:
Dit koninklijk besluit is zeer doordacht
Op hoog niveau is u de maat genomen
Dit feest vandaag in Leudal is bekroning
Van al het goede dat u heeft verricht,
Voor u, als mens en burger, een beloning
Uw onderscheiding krijgt nog meer gewicht
Dankzij het fraaie kroonjaar van de koning
Verluchtigd met dit welgemeend gedicht
Koningsdag, Baexem, 27 april 2017
Veteraan
Jij ging getrouw waar plicht je riep te gaan
Waar hebzucht, godswaan, haat, het won van rede
Je waagde lijf en leden voor de vrede:
Dit is een plek om daar bij stil te staan
Gedicht op plaquette bij gedenksteen voor gemeentehuis Leudal bij Veteranenontmoetingsplek in Heythuysen, 30 oktober 2011
Licht en sterk als water
Vuur voor groot en klein
Zon van Limburgs Leudal
Kurk en anker, nu en later
Dat moet wel Roggel zijn!
Tekst op drijfsteen, b.g.v. renovatie centrum Roggel, 2016
Windpark Neer
Ze dansen door de lucht en malen niet
Vier stalen vogels boven Leudal-Noord
Ten hemel rijzend, frank en ongehoord
Wat menig hart al feller kloppen liet
In hen sloot Toen en Nu een fraai akkoord
Dat kansen aan vernieuwend denken biedt
Een schone toekomst ligt in het verschiet
Waarin respect voor moeder Aarde gloort
Een oud principe in een hightechmolen
Als antwoord vóór de schaarste echt begint
Vervangt bescheiden olie, gas en kolen
Het resultaat is nu al troetelkind
Nu duurzaamheid ten strengste is bevolen
Het schenkt ons groene energie uit wind
Plaquettegedicht omhuld bij windpark Neer, 2013
Frits Criens is een eigenzinnig poëet, wars van dichterlijke moderniteiten. Hij conformeert zich aan vaste versvormen met de bijbehorende regels van metrum en rijm, zoals sonnet, ballade of rondeel. Dat levert toegankelijke, klassieke gedichten op over de 'eeuwige' thema's als ouderdom, dood, vergankelijkheid, de vergeefsheid van al het streven. Criens heeft geen grote woorden nodig om eigen accenten in zijn gedichten aan te brengen. Zijn relativerende toon geeft een bevrijdende lichtheid aan de zwaarte van zijn thematiek. Zijn debuutbundel ‘Verloren kost’ in de Windroosreeks van uitgeverij Holland, en de vervolgbundel ‘Een mooie dag om dood te gaan’ in dezelfde reeks waren zo'n verkoopsucces dat ze na een paar maanden al alleen nog antiquarisch verkrijgbaar waren.
Frits Criens geniet landelijk erkenning als plezierdichter en heeft verschillende eigen bundels op zijn naam. Zijn geestige, humoristische verzen zijn opgenomen in diverse verzamelbundels, kalenders en bloemlezingen. De toon ervan lijkt soms ernstig, maar daarmee zet Criens de lezer op het verkeerde been. Zijn verzen nemen vaak huichelarij, overspeligheid, mislukking, onoprechtheid en zelfoverschatting op de hak. In het genre light verse ontwikkelde Frits Criens een eigen, zeer herkenbare stijl. Kenmerkend voor die stijl zijn zelfspot, overdrijving en het toepassen van de ik-vorm. Criens was vaste medewerker van het roemruchte tijdschrift De Tweede Ronde dat helaas ter ziele is. In dat blad introduceerde hij een drietal eigen versvormen: ‘Douzijn’, ‘Dizijn’, en ‘Vraag & antwoord’. Ook de 'Luchtfiets' is een versvorm die door Criens is ontworpen.
Frits Criens richtte in 2007 een open sollicitatie aan het college van B & W van de toen net samengevoegde herindelingsgemeente Leudal. Als proeve van bekwaamheid voegde hij aan de sollicitatie een rederijkersballade toe op de burgemeester die nog ingehuldigd moest worden. Dat was het begin van zijn stadsdichterschap. Sindsdien levert hij regelmatig op verzoek van de gemeente een poëtische bijdrage aan feestelijkheden, herdenkingen, vieringen e.d. Ook neemt hij zelf initiatieven om zijn stadsdichterschap verder invulling te geven, o.a. met het project Leven van water en wind. Daarin bezingt hij de water- en windmolens van Limburgs molenrijkste gemeente, Leudal.